قاب دلخواه خانه‌ من

گل کوچک صورتی‌ام را می بینید...

با دستان خودم کاشته شده . روزها در کنارش می نشستم  و نوازشش می کردم و از او میخواستم برای حفظ ابرویم گل خوبی باشد و هر سال بهار، صورتی زیبایش را به رخمان  بکشد..

در اولین بهار حیاتش مرا با شکوفه های زیبا شگفت زده کرد..

کمی بعد در تابستان هم شکوفا شد و گل داد در پاییز هم...

حتی در زمستان تکیه‌گاه قطرات برف و باران بود..

اگر تصویر کاملش را باز کنید شاهد قطرات بارانی خواهید بود که پی پروا بر گلبرگ‌های کوچکش جا خوش کرده‌اند

گل زیبایم بیشتر از آنچه از او میخواستم حافظ لبخندم بود:)

دعوت شده از سمت نسرین عزیزم و چالشی از طرف دوستان عزیز بلاگردون

دعوت میکنم از حورای عزیزم و آرام جان  و برکه عزیز